องค์ท่านหลวงปู่ชอบพาคณะออกจากบ้านกระเหรี่ยงปางไม้แดงเดินทางมาที่บ้านกะเหรี่ยงอีกหมู่บ้านหนึ่งชื่อบ้านห้วยค่า ซึ่งอยู่ในเขตดอยยางแดงเหมือนกัน ชาวบ้านห้วยค่าเมื่อเห็นมีพระเข้ามาในหมู่บ้านของตนพวกเขาดีใจพากันมานิมนต์หลวงปู่ชอบและคณะให้พักอยู่ที่หมู่บ้านของพวกเขา หัวหน้าหมู่บ้านอยากให้คณะของหลวงปู่ชอบไปพักภาวนาแผ่เมตตาให้กับสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งแต่ก่อนเคยเป็นค่ายทหารอังกฤษ
ทหารอังกฤษมาตั้งค่ายที่หมู่บ้านแห่งนี้เพื่อสกัดทัพทหารญี่ปุ่นไม่ให้เข้ามาตีเมืองต่างๆ ของประเทศพม่า ระหว่างตั้งค่ายอยู่ที่นี่ทหารอังกฤษได้ป่วยเป็นไข้ป่ามาลาเรียตายไปหลายคน ทางฝ่ายอังกฤษจึงถอนกำลังออกไปจากที่นี่ พอค่าทหารถูกทิ้งร้างไปแล้วชาวบ้านจะเข้ามาอาศัยใช้เป็นที่ทำกิน แต่สถานที่แห่งนี้มีเหตุการณ์ประหลาดทำให้ชาวบ้านเขาหวาดกลัว ถ้าใครเข้าไปในค่ายทหารไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืนก็ตาม มักจะเจอเรื่องลึกลับมีผีทหารฝรั่งมาไล่ให้หนีออกไปจากค่าย ทำให้ชาวบ้านที่นี่เข็ดหลายหวาดกลัวไม่กล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้
ชาวบ้านจึงพากันนิมนต์คณะขององค์ท่านหลวงปู่ไปแผ่เมตตาให้กับจิตวิญญาณทหารอังกฤษที่ยังค้างคาอยู่ในค่ายทหารร้างแห่งนี้ องค์ท่านหลวงปู่ชอบจึงรับนิมนต์เมตตาชาวบ้านในเรื่องนี้ ทำที่พักเสร็จเรียบร้อยแล้วพวกเขาชาวบ้านก็รีบกราบลาองค์ท่านและคณะกลับบ้านทันที เพราะเขากลัวอำนาจมืดที่มองไม่เห็นตัว
หลังชาวบ้านกลับแล้วท่านสังข์จัดแจงกางกลดให้องค์ท่านหลวงปู่ชอบ พอท่านสังข์กางกลดจัดที่พักให้องค์ท่านเสร็จแล้ว หลวงปู่ชอบท่านบอกให้ทุกองค์รีบไปสรงน้ำไว้และทำภารกิจส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนตะวันตกดิน องค์ท่านจะพาไหว้พระสวดมนต์พร้อมกัน หลังสวดมนต์ไหว้พระเสร็จแล้วองค์ท่านสั่งกำชับทุกคนว่าสถานที่แห่งนี้มันเข็ดเอาอาการอยู่นะ ให้ทุกองค์พากันภาวนาแผ่เมตตาให้กับผู้ที่เขาอยู่ในสถานที่แห่งนี้ อย่าพากันประมาทนิ่งนอนใจเป็นอันขาด ให้มีสติอยู่กับตัวตลอด ได้ยินได้เห็นอะไรอย่าพากันออกมาจากกลดเป็นอันขาด องค์ท่านสั่งกำชับ แล้วก็ให้ทุกท่านกลับไปยังที่พักของตน
ประมาณหนึ่งทุ่มท่านสังข์ได้ยินเสียงกระทืบเท้าตรงมาทางที่ท่านพัก เสียงเดินกระทืบเท้านี้จะดังสลับกันกับเสียงไม้เรียวตีแหวกอากาศ แล้วเสียงก็มาหยุดอยู่ที่หน้ากลดของท่าน ท่านสงสัยจึงรื้อมุ้งกลดขึ้นมาดูที่มาของเสียงนั้นเป็นอะไรกันแน่ ท่านไม่เห็นอยู่ข้างกลดของท่านเลย พอท่านสังข์เอามุ้งกลดลงไปได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงไม้เรียวตีแหวกอากาศมุ่งไปทางที่พักขององค์ท่านหลวงปู่ชอบ และหยุดเงียบอยู่ที่นี่..
องค์ท่านหลวงปู่ชอบเห็นฝรั่งนายหนึ่งแต่งตัวด้วยเครื่องแบบทหารมายืนอยู่ข้างกลดของท่าน ผีนายทหารยืนจังก้าท่าขึงขังในลักษณะข่มขู่ท่านด้วยกิริยา องค์ท่านกำหนดถามเขาว่ามาทำอะไรอยู่ที่นี่ ผีทหารฝรั่งนายนี้เขาไม่ตอบคำถามท่านแต่จ้องหน้าทำท่าดุใส่ท่านเพียงอย่างเดียว ท่านว่าถ้าจะมาขอให้เราเมตตาก็ให้ถอดหมวกรองเท้าออกก่อนเพื่อเป็นการเคารพธรรม ทหารฝรั่งเขาก็นิ่งเฉยไม่สนใจคำที่ท่านบอก องค์ท่านกำหนดจิตพิจารณาถึงวาสนาระหว่างท่านกับทหารฝรั่งผู้นี้ ท่านทราบด้วยญาณวิถีขององค์ท่านว่า ท่านกับทหารฝรั่งผู้นี้เคยมีวาสนาสงเคราะห์กันมาก่อน
องค์ท่านพิจารณาดูในจิตในใจของทหารฝรั่งอังกฤษนายนี้โดยรอบ วิญญาณนายทหารฝรั่งคลายมานะลงยอมถอดหมวกรองเท้านั่งลงข้างกลดของท่าน หลวงปู่ชอบท่านเห็นว่าวิญญาณนายทหารฝรั่งผู้นี้คลายมานะลงแล้ว ท่านถามเขาว่าตายแล้วทำไมไม่ไปเกิดมาวนเวียนทำอะไรอยู่ที่นี่ เขาบอกว่า ตอนที่มีชีวิตอยู่เขาเป็นผู้คุมค่ายทหารแห่งนี้ ใจหวงแหนสถานที่แห่งนี้มากพอตายไปแล้วจิตจึงติดอยู่กับสถานที่
ท่านถามว่าอยากจะไปอยู่ที่อื่นที่ดีกว่านี้ไหม
ถ้าอยากจะไปให้ตั้งใจระลึกถึงคุณงามความดีที่ตนเองเคยทำมาตอนเป็นมนุษย์เราจะแผ่เมตตาให้เพื่อเป็นการสงเคราะห์ ท่านให้เขาสมาทานรับเอาพระรัตนตรัยและศีลห้า พอองค์ท่านแผ่เมตตาทหารฝรั่งนายนี้รูปร่างผ่องใสขึ้นมาทันที ท่านว่าถ้าแผ่เมตตาแล้วผู้นั้นเปลี่ยนอัตภาพจากทุกข์หม่นหมองมัวกลายเป็นผ่องใสขึ้นมา แสดงว่าเขาผู้นั้นได้รับบุญที่เราอุทิศให้
องค์ท่านหลวงปู่ชอบบอกทหารฝรั่งผู้นี้เข้าไปในหมู่บ้าน ถ้าอยากจะหยุดอยู่ที่บ้านใครก็ให้หยุดอยู่ที่นั่น ท่านชี้บอกทางให้กับเขา นายทหารฝรั่งจึงเดินเข้าไปในหมู่บ้านตามทางที่องค์ท่านบอก ท่านกำหนดจิตดูว่าเขาจะไปหยุดพักอยู่ที่ไหน นายทหารฝรั่งหายเข้าไปที่บ้านหลังหนึ่ง องค์ท่านจึงกำหนดจดจำบ้านหลังนี้ไว้ พอท่านออกจากสมาธิแล้วหลวงปู่ชอบท่านเดินไปบอกท่านสีท่านสังข์ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น องค์ท่านบอกพรุ่งนี้เราจะพาพวกท่านไปบิณฑบาตตามเส้นทางที่เขาไป
พอตอนเช้าหลวงปู่ชอบท่านพาท่านสีท่านสังข์ออกเดินบิณฑบาตไปตามทางที่วิญญาณนายทหารฝรั่งผู้นี้เขาไป ท่านมาหยุดอยู่ที่บ้านหลังหนึ่งซึ่งเป็นบ้านที่นายทหารฝรั่งหายเข้าไป เมียเจ้าของบ้านที่เป็นผู้หญิงท้องแก่เป็นผู้ออกมาใส่บาตรให้ท่าน หลวงปู่ชอบท่านพักอยู่ที่ค่ายทหารร้างบ้านกะเหรี่ยงอยู่สี่วัน จากนั้นท่านจึงพาคณะออกไปเที่ยววิเวกยังสถานที่แห่งอื่น
หลังจากหลวงปู่ชอบท่านออกจากหมู่บ้านกะเหรี่ยงประมาณสองเดือน ท่านกลับมาที่บ้านกะเหรี่ยงอีกครั้งหนึ่งเพื่อจะพิสูจน์ความรู้ขององค์ท่าน ท่านถามเจ้าของบ้านผู้เป็นสามีว่าภรรยาของเขาคลอดลูกหรือยัง สามีเขาบอกว่าภรรยาคลอดลูกเป็นผู้ชาย ท่านเห็นเด็กคนแล้วท่านนึกรำพึงขึ้นมาในใจ ชาติก่อนเกิดเป็นคนฝรั่งอังกฤษ พอมาชาตินี้ได้เกิดเป็นคนกะเหรี่ยงบ้านนาป่าดอย ท่านบอกเป็นการเกิดแบบพลิกทวีป การที่จะเกิดเป็นอะไรนั้น ขึ้นอยู่ที่ชนกกรรมดีชั่วของเราเป็นแรงหนุน สัตว์โลกจะเกิดเป็นอะไรนั้นขึ้นอยู่ที่กรรมทำมาทั้งหมด สมดั่งพระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น