จิตมุ่งหมายทำลายกามคุณ หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร วัดป่าหมู่ใหม่

ตำบลแม่แตง อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่..

คัดลอกบางตอนจากเหตุการณ์ปี ๒๕๑๙

หลวงพ่อประสิทธิ์ " ตอนนั้นธรรมในใจเจ้าของมันหมุนติ้วๆพันกันอยู่ หนีไปทางใดก็มีแต่หมู่คณะแล่นตามหา ไล่บ่หนีตีบ่ไปนี่คือท่านกวง ( พระอาจารย์กวง โกสโล ) เราหนีไปอยู่ทางอำเภอพร้าวท่านกวงก็ตามเราไป เราหนีไปอยู่ดอยกับมูเซอทางอำเภอแม่สรวยเชียงราย ท่านกวงก็ตามเราไปอีก จะทิ้งท่านกวงนี่เราก็ทิ้งบ่ได้ตอนนั้นใจท่านกวงกำลังตั้งไข่คาบเกี่ยวโลก คาบเกี่ยวธรรม เราก็เลยต้องอดสาประคองใจท่านกวงเอาไว้ หมู่ผู้ใดก็ว่าท่านเจ๊กกวงนี่สอนยาก เราว่า เออ.! ผู้ใดสอนท่านกวงบ่ได้เฮานี่ล่ะสิเป็นผู้สอนท่านกวงเอง ท่านกวงนี่เป็นลูกที่เกิดจากใจในธรรมของเราเป็นผู้แรก จากนั่นจั่งมีผู้อื่นเกิดตามกันมาเป็นน้องท่านกวง "..

ท่านว่า “ บ่ว่าหลวงพ่อจะพักอยู่ที่ไหนหมู่คณะจะตามเข้ามาปฏิบัติอยู่กับเราบ่ขาด ตอนนั้นเราก็อยากอยู่ผู้เดียว พอใกล้เข้าพรรษาปี ๒๕๑๙ เราก็ลาหมู่ออกเที่ยววิเวกตามลำพัง เราบ่บอกผู้ใดให้รู้ว่าเราจะไปอยู่จำพรรษาที่แห่งใด ตอนนั้นเราจะอยากอยู่องค์เดียว แรงกระตุ้นจากธรรมภายในเตือนใจให้เราต้องแยกออกจากหมู่คณะ จิตเราตอนนั้นหมุนธรรมจักรสู้กันกับกามคุณราชามหากิเลสตัวบาปหยาบหนา ”..
หลวงพ่อประสิทธิ์ท่านแยกออกจากหมู่คณะที่เขตอำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ ท่านเดินทางเข้ามาพักที่สำนักสงฆ์โป่งเดือด ตำบลป่าแป๋ อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ โดยท่านตั้งใจจะมาอยู่จำพรรษาที่สำนักสงฆ์โป่งเดือดเพียงลำพังองค์เดียว..

ท่านบอก “ ก่อนหน้าจะเข้ามาพักที่โป่งเดือด เราสั่งห้ามไม่ให้หมู่คณะองค์ใดติดตามมาจำพรรษาด้วยกันกับเรา เราอยากจะตัดสินกามคุณให้มันสิ้นซากไปจากจิตใจของตนเอง ”..

การเร้นตนหลบหมู่เพื่อนจากเมืองพร้าวเข้ามาอยู่โป่งเดือดแม่แตงนี้มีสหธรรมิกของหลวงพ่อประสิทธิ์รูปหนึ่งที่เฝ้าดูความเคลื่อนไหวขององค์ท่านอยู่ พอถึงวันปวารณาเข้าพรรษาปี ๒๕๑๙..
ตอนค่ำของวันปวารณาเข้าพรรษา หลวงพ่อประสิทธิ์ท่านเห็นหมู่คณะองค์หนึ่งเดินแบกบาตรสะพายกลดเข้ามาหาท่านที่สำนักสงฆ์โป่งเดือด..

ท่านว่า “ พอเห็นเราก็นึกในใจ ท่านจันทร์เรียนมาทำไมที่นี่ ”..

หลวงพ่อประสิทธิ์ท่านถาม พระอาจารย์จันทร์เรียน คุณวโร เพื่อนสนิทมิตรธรรมของท่านว่า “ ท่านเรียนแล่นมาตายอีหยังอยู่นี่ เราบอกแล้วไงว่าจะอยู่จำพรรษาองค์เดียว ”..

พระอาจารย์จันทร์เรียนท่านบอกหลวงพ่อประสิทธิ์ว่า “ ครูบาห้ามพระเณรองค์อื่นนี่ ครูบาบ่ได้เอ่ยชื่อห้ามผมไว้นี่ ผมมาขอจำพรรษานำแน่บ่ได้บ้อ ”..

หลวงพ่อประสิทธิ์ “ เราบอกท่านเรียนมาทำไมที่นี่ผมอยากจะอยู่องค์เดียว เราอุตส่าห์หลีกหนีหมู่คณะออกมาแล้วผมบ่อยากเป็นกังวลห่วงหมู่คณะในเวลาตนเองปฏิบัติ ”..
หลวงพ่อประสิทธิ์ “ ท่านเรียนว่าเรื่องนี้ครูบาบ่ต้องห่วงผมดอก ผมดูแลตัวเองได้ ผมบ่รบกวนในการปฏิบัติของครูบาดอก ผมมาอยู่ด้วยเพราะผมเป็นห่วงครูบา ถ้าครูบาเป็นอีหยังขึ้นมาผมจะช่วยดูแลได้ นี่กะสิเข้าพรรษาแล้วสิให้ผมไปจำพรรษาที่ไหนอีกล่ะ ”..

พอพระอาจารย์จันทร์เรียนท่านว่ามาแบบนี้ หลวงพ่อประสิทธิ์ท่านก็เข้าใจในเจตนาของหมู่เพื่อนที่เป็นห่วงท่าน หลวงพ่อประสิทธิ์ท่านพาพระอาจารย์จันทร์เรียนไปจัดแจงหาที่พัก จากนั้นท่านทั้งสองก็ปวารณาจำพรรษาร่วมกันในปี ๒๕๑๙ ที่สำนักสงฆ์โป่งเดือด ตำบลป่าแป๋ อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่..

( ปี ๒๕๑๙ ณ สถานที่ใกล้กันนั้น พระอาจารย์จันทร์เรียนท่านให้ พระอาจารย์สมศรี อัตตสิริ และ สามเณรเฉลา ศรีบุรินทร์ ( พระอาจารย์เฉลา โกสโล วัดป่าสานตม ต.สานตม อ.ภูเรือ จ.เลย ) ไปจำพรรษาที่บ้านกระเหรี่ยงแม่แสะซึ่งจะอยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่นักกับสำนักสงฆ์โป่งเดือด อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ )..

ปี ๒๕๑๙ เป็นปีที่สองครูบาอาจารย์ หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร กับ ท่านพระอาจารย์จันทร์เรียน คุณวโร จำพรรษาด้วยกันที่สำนักสงฆ์โป่งเดือด ตำบลป่าแป๋ อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ ..

หลวงพ่อประสิทธิ์ “ ปีนั้นหลวงพ่อตั้งใจจะจำพรรษาองค์เดียว กะจะเอากามคุณให้มันจบกันไปข้างใดข้างหนึ่ง พอวันปวารณาเข้าพรรษาท่านเรียนก็มาขออยู่ด้วย หลวงพ่อว่าให้ท่านเรียน แล่นมาตายอีหยังล่ะนี่บอกแล้วเด้ว่าเฮาสิอยู่ผู้เดียว ท่านเรียนมาตอนวันปวารณาเข้าพรรษากะจะให้หลวงพ่อปฏิเสธบ่ได้ในเรื่องนี่ จนหลวงพ่อต้องยอม ปฏิภาณไหวพริบสติปัญญานี่ท่านเรียนแหลมคมมาก หลวงปู่ชอบท่านว่าอะไรมา หลวงปู่ชอบท่านไล่ลำดับจิตไปในชั้นใดๆ จิตท่านเรียนตามได้ทันที จิตท่านเรียนรวดเร็วถอดแบบหลวงปู่ชอบได้มากกว่าลูกศิษย์ทุกองค์ เรื่องการปฏิบัตินี่หลวงปู่ชอบท่านไว้ใจท่านเรียนมากกว่าทุกองค์ ”..